Han Backus

Na een jaar te hebben gewerkt als arts assistent interne geneeskunde in een groot ziekenhuis heb ik met overtuiging gekozen voor de bedrijfsgeneeskunde. Sinds 1986 ben ik werkzaam als bedrijfsarts.Bedrijfsgeneeskunde is een boeiend en uitdagend vak omdat de meest uiteenlopende en soms zeldzame medische aandoeningen op je pad komen en je niet alleen bezig bent met ‘zieken en ziekte’, maar ook met het wel en wee van organisaties, de betekenis van werk voor de mens en van de mens voor werk. Complexe en frequent wisselende regelgeving en betrokkenheid van diverse belanghebbenden die niet allemaal dezelfde taal spreken, maken dat het niet snel saai wordt. Na als ondernemer actief te zijn geweest, zowel in als buiten het medisch domein, ben ik lange tijd werkzaam geweest bij een grote landelijke arbodienst. Begin 2012 heb ik de keuze gemaakt om weer als ondernemer verder te gaan, samen met mijn collega Gillian Kastelijn, onder de naam BK bedrijfsartsen.

Als bedrijfsarts adviseer ik de werkgever en werknemers over het behouden, bevorderen en zo nodig herstellen van de belastbaarheid en inzetbaarheid. Het ‘empoweren’ van de werknemer bij het werken aan herstel, de leidinggevende in zijn taak als casemanager bij verzuim en P&O als facilitator voor de leidinggevenden horen daar bij. Wat daar ook bij hoort is een fysiek en mentaal gezond arbeidsklimaat en gezonde en gemotiveerde werknemers.

• Bruggenbouwer
• Betrokken partijen op één lijn te krijgen
• Escalaties voorkomen en verschillende standpunten bij elkaar brengen.
• Teamplayer
• Samen met werknemer, werkgever en in- en externe deskundigen van andere disciplines de stappen zetten die nodig zijn voor een goed resultaat.
• Pragmatisch

Ik vind het van belang dat mijn advisering aansluit bij de visie en het beleid van de werkgever en past binnen de realiteit van zijn organisatie. In alle gevallen zal het advies moeten berusten op deskundigheid en een onafhankelijk oordeel en last but not least recht moeten doen aan wet- en regelgeving en de professionele standaarden en richtlijnen.

Het is mijn attitude om iedereen met respect te bejegenen en met aandacht kennis te nemen van hetgeen hij of zij naar voren brengt. Daarbij past zowel empathie als zakelijkheid en duidelijkheid.

Sociaal vaardig en goed kunnen luisteren

Ik houd van een stevige discussie maar wel over de inhoud en met de intentie er samen uit te komen. Ik sta open voor kritische feedback en verwacht dat ook van mijn samenwerkingspartners. Ik ben bereid en in staat om op basis van feedback mijn visie te heroverwegen en zo nodig bij te stellen. Het bespreekbaar maken van fricties en het verhelderen van onduidelijkheden zijn voor mij randvoorwaarden voor samenwerking.

Plezier in mijn werk

Ik doe mijn werk met plezier en wil graag anderen enthousiasmeren voor het vak. Daarom ben ik al vele jaren bestuurlijk actief binnen de NVAB (de bedrijfsartsen beroepsvereniging ) en de NVD (Nederlandse Vereniging voor Duikgeneeskunde) en draag ik actief bij aan het verzorgen van nascholing voor bedrijfs- en verzekeringsartsen in de regio.

Preventie

Preventie omvat naast life-style en medische aspecten (Preventief Medisch Onderzoek) ook de zorg voor een goed sociaal klimaat in de organisatie. Het is de verantwoordelijkheid van zowel werkgever als werknemer om naar vermogen bij te dragen aan het behouden en verbeteren van gezondheid en belastbaarheid. In de Nederlandse praktijk is nog niet helemaal uitgekristalliseerd tot waar de verantwoordelijkheden en bevoegdheden reiken. Ook is er nog weinig onderbouwing voor sommige interventies die worden ingezet en zijn professionele richtlijnen op dit gebied nog in ontwikkeling. Dat wil echter niet zeggen dat hier geen mogelijkheden zouden liggen. Ook het nieuwe werken kan hier een bijdrage leveren met name een betere balans tussen werk en privé.

Arbeidsomstandigheden

Adviezen ten aanzien van arbeidsomstandigheden zullen altijd proportioneel, realistisch en haalbaar moeten zijn. Verder zullen zij moeten passen binnen wet- en regelgeving en in overeenstemming moeten zijn met de professionele standaarden. De Risico-inventarisatie en – evaluatie (RI&E) is een belangrijk instrument voor het systematisch monitoren en verbeteren van de arbeidsomstandigheden. De RI&E is idealiter een doorlopend proces waarbij jaarlijks de voortgang van het plan van aanpak wordt besproken.

Verzuim

Werken aan herstel.

De werknemer mag van de werkgever zorg voor goede arbeidsomstandigheden verwachten en aandacht bij ziekte of ernstige persoonlijke of sociale problemen. De werkgever mag van de werknemer verwachten dat deze zich bij ziekte naar vermogen inzet voor herstel. Dus zich onder behandeling stelt als dat geïndiceerd is en behandeladviezen opvolgt. Overigens zijn ook hier grenzen aan. In het algemeen zal een werknemer bijvoorbeeld niet kunnen worden verplicht een operatieve ingreep te ondergaan. Ook de werkgever kan een bijdrage leveren aan herstel, bijvoorbeeld door interventies.

Benutten van de resterende mogelijkheden.

De bedrijfsarts zal de werkgever op creatieve wijze adviseren de resterende mogelijkheden van de werknemer in te zetten voor zover dat redelijkerwijs mogelijk is. De werknemer zet zich naar vermogen in om tijdelijk aangepast werk te doen. ‘Aangepast werk’ houdt in dat uitsluitend taken  passend bij de belastbaarheid van dat moment aan werknemer worden opgedragen.

Tijdig inzetten van het 1e en 2e spoor.

Zijn de vooruitzichten voor terugkeer in eigen werk slecht, dan zullen werkgever en bedrijfsarts tijdig moeten kijken naar alternatieven binnen het eigen bedrijf (1e spoor), ook als de werknemer de optie van terugkeer nog niet heeft opgegeven. Inzetten van het spoor is altijd aan de orde als er bij een jaar ziekte nog geen zekerheid bestaat dat werknemer zal 2 e kunnen terugkeren in eigen werk of ander werk bij de eigen werkgever.

Demedicaliseren.

Verzuim wordt niet altijd veroorzaakt door ziekte of gebrek. Liggen er andere oorzaken aan het verzuim ten grondslag, dan is het de taak van de bedrijfsarts om daar duidelijk over te zijn. Vervolgens kan buiten het medisch domein naar oplossingen worden gezocht. Het heeft geen zin om voorbij te gaan aan evident onvermogen van de werknemer om de bedongen arbeid te verrichten als de oorzaak ‘privé’ is. Het is dan beter om samen een praktische oplossing te zoeken waarbij mijn advies is dat beide partijen bijdragen aan die oplossing en altijd afspraken te maken voor een beperkte periode en daarna de stand van zaken te evalueren.